مقایسه طرح واره های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بیماران افسرده، مولتیپل اسکلروزیس و عادی

زمینه: هدف این مطالعه مقایسه طرح واره­های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بیماران افسرده، مولتیپل اسکلروزیس و عادی بود. روش­ها: این پژوهش علی- مقایسه­ای است. نمونه پژوهش شامل 20 بیمار افسرده و 20 بیمار ام­اس بود که به روش نمونه­گیری در دسترس از بین افراد مراجعه کننده به مطب روانپزشکان و روانشناسان شهرستان خرم آباد انتخاب شده بودند. همچنین 20 فرد عادی نیز به شیوه همتاسازی انتخاب شدند. برای جمع آوری داده­ها از مقیاس طرح واره یانگ – فرم کوتاه (ysqsf)، مقیاس افسردگی بک (bdi-ii)، مقیاس وضعیت گسترش یافته ناتوانی (edss) و مقیاس اصلی آدلری برای موفقیت بین­فردی (نسخه بزرگسالان) استفاده شد. داده­های جمع­آوری شده به روش تحلیل واریانس چندمتغیری (manova) و آزمون تعقیبی شفه مورد تحلیل آماری قرار گرفت. یافته­ها: بر اساس نتایج حاصل از آزمون مانوا، طرح واره­های ناسازگار اولیه و سبک زندگی در بین بیماران افسرده، بیماران ام­اس و افراد عادی متفاوت بود (001/0≥p). همچنین نتایج نشان داد که در کلیه مؤلفه­های سبک زندگی به جز تعلق- علاقه اجتماعی، کنار آمدن، مسئولیت پذیری، کوشش برای رسیدن به کمال و ملایمت میانگین نمرات گروه بیماران افسرده و بیماران ام­اس به طور معناداری بیشتر از گروه افراد عادی است. نتیجه­گیری: میزان طرح واره­های ناسازگار اولیه و سبک زندگی ناسالم در بیماران افسرده و مولتیپل اسکلروزیس بالا بوده و می­تواند سلامت آنان را به مخاطره اندازد. لذا ارایه آموزش­های مناسب جهت مقابله یا سازگاری با این علایم در بیماران مولتیپل اسکلروزیس و افسرده ضروری به نظر می­رسد.